۱۳۸۷ تیر ۲۷, پنجشنبه

اعتياد ( بخش يكم )


اعتياد به مواد مخدر از چنان ابعاد وسيع آسيبي برخوردار است كه بي اغراق مي‌توان از آن به عنوان هيولاي بزرگ زندگي بشري نام برد.متلاشي شدن شخصيت فردي، نابودي نهاد خانواده، افزايش انواع ديگر آسيب‌ها و جرايم اجتماعي، كاهش بازدهي كاري و شغلي، افزودن بر افراد بي‌كار و سربار جامعه، اشغال تخت‌هاي بيمارستاني، كاهش نرخ بهداشت عمومي و دهها عارضه ديگر همگي وابستگي تام به ميزان معتادان يك جامعه دارد.
در تعريف اعتياد مي‌توان گفت: تمایل شدید جسمانی و روانی فرد به ادامه مصرف یک ماده که باعث تغییر در شرایط عادی وضعیت جسمانی، روانی و اجتماعی او می‌شود، اعتیاد نام دارد.با اين تعريف، به کسی که وابستگی جسمی و روانی به مواد مخدر دارد و ناگزیر است مصرف مشخصی از آن را به طور مستمر ادامه دهد، معتاد گویند.
پديده اعتياد به مواد مخدر و توجه به آن به عنوان يك معضل اجتماعي تقريباً پديده نوظهوري است كه از عمر آن شايد بيش از صد و پنجاه سال نمي گذرد. البته مصرف مواد مخدر و حتي عادت و نيز استعمال تفنني بدان، تاريخي طولاني دارد. ليكن از قرن نوزدهم به بعد است كه به سبب تأثير فراوان بر جنبه هاي متفاوت زندگي اجتماعي انسان‌ها، توجه بسياري را به خود جلب كرده است.

يك فرد سالم براي اينكه به يك معتاد تبديل شود بايد فرايندي سه مرحله‌اي را بگذراند:

مرحله اول - آشنايي: در اين مرحله شخص در اثر مسامحه يا تشويق ديگران يا ميل به انجام يك كار تفريحي يا كنجكاوي يا علل ديگر مانند كسب لذت ، به مصرف مواد مخدر آشنا مي‌شود.

مرحله دوم - ميل به مواد: در اين مرحله، بدن هر روز به مواد بيشتري نياز پيدا مي‌كند و بعد از مدت‌ها استفاده نامرتب از موادمخدر، شخص دچار شك و ترديد شده، براي رهايي از آن با اميال خود دست به مبارزه مي‌زند.

مرحله سوم - اعتياد: در اين مرحله فرد ديگر نمي‌تواند دوري از مواد مخدر را تحمل كند. در اين مرحله عدم دسترسي به مواد مخدر منجر به اختلالات شديد فيزيكي و رواني در فرد مي‌شود و او به وابستگي تام دچار مي‌شود.

نشانه‌هاي اعتياد:

فرد معتاد شايد در وحله اول نپذيرد كه معتاد شده اما وابستگي اجتناب ناپذير وي به مواد مخدر سرانجام واقعيت را بر او آشكار خواهد كرد.از سوي ديگر علاوه بر وابستگي ناگزير به مواد مخدر چنين فردي داراي ويژگي‌هاي ديگري نيز هست. چند ويژگي متداول معتادان عبارت است از: يبوست، كاهش فشار خون، كوچك شدن مردمك‌هاي چشم، تهوع، نامفهوم شدن تكلم و اداي كلمات، عكس‌العمل‌هاي كند، خارش پوست، احساس تنگي نفس و كند شدن تنفس، كاهش حافظه، زرد شدن رنگ پوست، گودي زير چشم. در عين حال سوختگي روي لباس، عدم تحمل براي استقرار در يك جمع و مكان به مدت طولاني از جمله نشانه‌هايي است كه اگر فردي واجد آن بود بايد احتمال آلودگي وي به مواد مخدر را داد.